Cechy charakterystyczne tragedii antycznej

W tragedii antycznej obowiązuje zasada trzech jedności:
– miejsca : wydarzenia rozgrywają się w tym samym miejscu,
– czasu : nie może on przekraczać jednej doby,
– akcji: autor tragedii antycznej koncentruje się na jednym wydarzeniu.

Poeci wyklęci
Występowanie chóru to także jedna z jego charakterystycznych cech. Rola chóru jest duża, wypowiada różne prawdy ogólne, komentuje zachowania bohaterów, ocenia ich, mówi o wydarzeniach dziejących się za sceną itp.
W tragedii antycznej obowiązuje również zasada stosowności. Oznacza to, że w języku jaki stosują bohaterowie nie ma wulgaryzmów i mowy potocznej. Nie są tu pokazywane także sceny krwawe, brutalne. Brak również scen zbiorowych na scenie może występować maksymalnie 3 aktorów. W tragedii antycznej zawsze występuje konflikt tragiczny. Charakterystyczna jest również budowa tragedii na którą składają się :
– prolog – wstęp,
– paradoks : pierwsza pieśń chóru,
– epejsodion : dialogi aktorów lub dialog aktora z chórem,
– kommos – to pieśń żałobna, lamentu, może być wykonana przez aktora lub chór,
– stasimon : pieśń chóru,
– exodus : ostatnia pieśń chóru – po jej wykonaniu chór schodzi ze sceny.
Często tytuły utworów to imiona głównych bohaterów pochodzących z wyższych sfer.